Ο ΨΥΧΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥ (ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ)

(ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗΣ)

Ο ψυχισμός διαμορφώνεται από εντυπώματα (=καταγραφές) μέσα από βιώματα και εμπειρίες.

Όσο μεγαλύτερη είναι η συναισθηματική επένδυση ενός βιώματος ή μίας εμπειρίας τόσο πιο έντονη η καταγραφή της στον ψυχισμό του ατόμου. Γι’ αυτό και οι εμπειρίες και τα βιώματα της παιδικής ηλικίας καταγράφονται εντονότερα λόγω την τεράστιων συναισθηματικών επενδύσεων της ηλικίας.

Σώμα και ψυχή αναπτύσσονται όμως ταυτόχρονα, από την στιγμή της σύλληψης. Δεν αναπτύσσεται πρώτα το σώμα και μετά… εγκαθίσταται ο ψυχισμός.

Όσο ραγδαία είναι η σωματοοργανική του ανάπτυξη του εμβρύου κατά τους μήνες τη κύησης, άλλο τόσο πλούσια είναι η διαμόρφωση στοιχείων του ψυχισμού του που θα αποτελέσουν και την πρωτογενή ύλη από την οποία θα διαμορφωθεί κατά την διάρκεια της ζωής του ο χαρακτήρας και η προσωπικότητά του.

Σύμφωνα με νεότερα δεδομένα, στη διαμόρφωση αυτή του πρωτογενούς ψυχολογικού υλικού με το οποίο θα έλθει το παιδί στον κόσμο θα συντελέσουν σε άλλοτε άλλο βαθμό

- Η σχέση των γονιών και ιδιαίτερα η ψυχολογία την μέλλουσας μητέρας

- Η στιγμή της σύλληψης, κατά την οποία το γονιδιακό υλικό της μητέρας και του πατέρα θα συνθέσουν ένα νέο γονιδίωμα. Ένα νέο γονιδίωμα με «ελλειμματικά» στοιχεία λόγω της μη απόλυτης ταύτισης των γονιδιωμάτων. Το «βασικό» αυτό «έλλειμμα» θα πρέπει να καλυφθεί με της επόμενες εμπειρίες και βιώματα του εμβρύου – του βρέφους και του παιδιού.

- Οι μήνες της κύησης, κατά τις οποίες, το έμβρυο από τη φάση της απόλυτης συμβιωτικής σχέσης με την μητέρα θα περάσει στη διαμόρφωση των πρώτων στοιχείων ενός πρώιμου «ΕΓΏ» και

- Η εμπειρία του τοκετού, με το βιωματικό άγχος που το συνοδεύει. Για πολλούς, συγγραφείς πηγή όλων των αγχωτικών καταστάσεων.

Το νεογέννητο δεν είναι απλά ένα πλάσμα που το μόνο που χρειάζεται είναι η κάλυψη των ζωτικών του αναγκών, διατροφή και ύπνου. Είναι ένα πλάσμα με διαμορφωμένα χαρακτηριστικά του ψυχισμού του, που ζητάει κατανόηση και επικοινωνία μαζί μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Alberti B.: Die Seele fϋhlt von Anfang an. Wie prӓnatale Erfahrungen unsere Beziehungsfӓhigkeit prӓgen. Mϋnchen: Kӧsel (2005)

2. Blechschmidt E. : Wie beginnt das menschliche Leben? Stein am Rhein: Christiania. (2002)

3. Janus L. : Das Seelenleben des Ungeborenen – eine Wurzel unseres Unbewnssten – Centaurus Vrlg Banberg (1993)

4. Janus L. : Die Psychoanalyse der vorgeburtlichen Lebenszeit und der Geburt- Centaurus Vrlg (1993)

5. Janus L. : Der Seelenraum des Ungeborenen. Prӓnatale Psychologie und Therapie, Dϋsseldorf: Walter (2000)

6. Harbaner, Lempp, Nissen, Stunnk: Lebrbunch der speziellen Kinder – und Jugend – psychiatric springer Vrlg (1984)

7. Huether G., Weger I.: Το μυστικό των εννέα πρώτων μηνών. Εκδ. Πολύτροπον. Αθήνα (2008)

8.Klaϊn M. : Η ψυχανάλυση των παιδιών – εκδ. Πόλη Αθήνα (1977)

9.Τσιάντης Γ., Μανωλόπουλος Σ. : Σύγχρονα θέματα παιδοψυχιατρικής. Εκδ. Καστανιώτης. Αθήνα (1987)

10.Τοματίς Α. : 9 Μήνες στον παράδεισο. Ιστορίες από την ενδομήτρια ζωή. Εκδ. ΡΕΩ. Αθήνα, σελ. 13-16 (2007)

11. Winnicot D. : «Μωρά και μητέρες», εκδ. Ελληνικά γράμματα, Αθήνα (1996)

ΑΡΘΡΑ

1. Αλαχιώτης, ΣΤ. Ν. : Η συμπεριφορά κληγονομείται; BHMASCIENCE – ΒΙΟΛΟΓΙΑ. 11/06/2011

2. Σουφλερή Ι.: Γιατί το χάδι αξίζει όσο και το γονίδιο. BHMASCIENCE – ΒΙΟΛΟΓΙΑ. 06/11/2011